diyagonal.net yazarı Zafer Kaan Koçal, 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı ile ilgili eleştirisel bir yazı kaleme aldı.
23 Nisan’ı Hak Etmiyoruz!
“Çocuklar her türlü ihmal ve istismardan korunmalı, onlar her koşulda yetişkinlerden daha özel ele alınmalıdır.” Bu sözler; üzerinde yaşadığımız topraklara “vatan” diyebilmemizi sağlayan Mustafa Kemal’in sözleridir. Çocuklar için bir bayram kutlayan ve miras olarak bir ülke bırakan ataya sahibiz biz. Peki ama bunu hak ediyor muyuz?
23 Nisan’ı; 1920 de Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin açıldığı gününün her yıl dönümünde “Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı” olarak kutlarız. İlk kez 1920’de “Hakimiyeti Milliye Bayramı” olarak kutlanmıştır. Bu bayram ülkemde çok önemli olduğu gibi ulusal anlamda da önem taşır. 23 Nisan Çocuk Şenliklerine 40’ın üzerinde ülkeden çocuklar katılmaktadır. Türkiye Cumhuriyeti olarak çocuğa verdiğimiz önemi bu şekilde kanıtlamış oluyoruz. Ama bu sadece bir gösteri bayramı mı yoksa gerçekten de çocukları önemsediğimiz için varlığı devam eden bir değer mi?
2017 yılında yapılan bir araştırma göstermiştir ki 23 Nisan’ı sadece bir gün olarak kutlarız, gerçek değerini bilmeyiz ve çocuklara da gereken önemi vermiyoruzdur. 2017 yılında, günümüzden 3 yıl önce yapılan bir araştırmada; o yıl tam olarak 387 çocuk cinsel istismara uğramıştır. Bu sayı sadece öğrenebildiğim kadarıdır. O yılda öldürülen 20 çocuğun yarısı babaları tarafından öldürülmüştür. 9 yaşındaki çocuğuna tecavüz eden baba kendisini “çocuğum kabızlık yaşıyor” diye savundu.
Şimdi camlarımıza, balkonlarımıza bayrağımızı asalım. Makamlarımız da bir günlüğüne çocuklarımızı oturtalım, onlara “bu bayram sizler için” diyelim. Okullarına gidip şiir okumalarını izleyelim ve onlarla ilgilenelim. Bir gün sabredelim, 24 Nisan’da tekrar başlarız çocuklarımızı dövmeye ve onlara tecavüz etmeye (!) 23 Nisan’ı hak etmiyoruz! Atatürk’ün; “Bugünün küçükleri yarının büyükleridir.” Sözünün anlamını gerçek manada anlayıp, çocuklarımıza ona göre davranmaya başladığımızda hak edeceğiz.
Bugün bayram erken kalkın çocuklar…
Zafer Kaan Koçal / diyagonal.net
